Gisterenmiddag 13u30 uit de tourbus gestapt en mijn eigen huisje binnengestapt, na een 21 uur durende rit van Maglaj, Bosnië naar huis. Toen we in Maglaj op de bus stapten om 17u was het nog zo'n 35 graden. 8 u later was het in Slovenië nog maar de helft, en met stortregen en wind erbij....da's pas een ontnuchtering...
Heel vreemd, na een dag in België zit ik nog steeds met mijn kop in Bosnië. Zo zagen we twee dagen geleden een vrachtwagenkonvooi, dat lichamen van vermoorde burgers - tijdens de massamoord in Srebrenica- vervoerde van het identificatiecentrum in Visoko naar Srebrenica. Vandaag, op 11 juli vindt een herdenkingsmoment plaats in Srebrenica voor de slachtoffers van dat massacre. Toen dat konvooi passeerde, werd het heel erg stil aan ons terrastafeltje. We vroegen ons af of de journaals in het Westen over dit herdenkingsmoment zullen berichten...Waarschijnlijk niet...
Om te eindigen, enkele dingen die je nog niet wist over onze Bosniëtour:
- de pintjes in bosnië kosten nog geen Euro... (voor 33 cl) :-)
- de maaltijden in bosnië kosten nog met moeite 3 Euro :-) (en heel lekker!)
- Bruno heeft veel cd's verkocht aan japanse meisjes in Sarajevo, tot grote frustratie van Alex, die jammer genoeg geen aandacht kreeg van de japanse meisjes
- de bosniërs lustten onze meegebrachte Leonidaspralines wel
- de bosnische koffie is de lekkerste koffie die ik ooit dronk
- de montenegrijnse wijn Vranac (rood, of black wine, zoals de bosniërs het zeggen) is best wel te genieten!
- de lekkerste taartjes ter wereld zijn in Sarajevo te eten in de plaatselijke Slasticarna's
- het lekkerste restaurant in Sarajevo is de To be or not to be.
-aan te raden restaurants in Maglaj: Café Pizzeria, The Garden en Riva (visrestaurant aan de oevers van de Bosnarivier)
-de City Pub heeft hele goeie mojito's
-Gin Tonics kosten maar 2 euro in bosnië en rumcola of whiskycola ook
-om te clubben in Sarajevo moet je in de Buddha Bar, The Club of de Boemy zijn...
- de bosnische pc's werken allemaal met Qwerty of Qwertzu toetsenborden, wreed lastig voor een Azerty-adept als ik
- Bruno zijn bijnaam was 'the king', bert zijn bijnaam was ' the fresh prince', jochen zijn bijnaam was ' de premier' (naar zijn drumstel), alex zijn bijnaam was 'little hendrix'...
- we hebben zo'n 2000 foto's genomen en ongeveer 30 GB videofootage gemaakt....
- mijn rug ziet zo rood als een kreeft na mijn ochtendzwemmetje van zondagmorgen, tussen 9u30 en 11u 'smorgens brandt de bosnische zon al heel fel...
-Rakia, correcting people (rakia is de lokale likeur)
-Sarajevsko is damn good beer en Cevapi's zijn hele lekkere worstjes en een nationaal fenomeen
-de aftel van de nummers gebeurde meermaals in het bosnisch: jedan, dva, tri, cetri...!
- de bordjes aan de rand van het bos met 'danger. Mines.' laten je met een heel onbestemd gevoel achter
-de bosnische autoriteiten hielden ons eenmaal aan voor overdreven snelheid. Ipv de verwachte boete wezen ze gewoon de max toegelaten snelheid aan op ons dashboard (60 km/u) en wensten ze ons een goede nacht. Vriendelijke politieagenten daar...
- Sarajevo binnenrijden op de tonen van U2's 'Miss Sarajevo' was adembenemend
- de gezangen die vanuit de minaretten over de steden werden verspeid idem dito...
1 opmerking:
Parni Valjak: zeker checken!
Een reactie posten