woensdag, november 30, 2005

avanti!

Het gaat vooruit, beste mensen. Het einde komt in zicht. De opnames verlopen goed, zo goed als alle resterende zang werd opgenomen eergisteren. Mijn stem hield het net uit en ik heb de bronchitis gewoon uit mijn lijf gezongen. In de eerste helft van december volgen dan de rest van de opnames (nog wat gitaar, backing vocals, percussie, viool, cello en lap/pedalsteel). In januari beginnen we dan te mixen.
Ondertussen is ook zeker dat mijn boekingen vanaf nu zullen gebeuren door Bart Quintens van Artist Agency (waarvan je het logo hiernaast ziet). Artist Agency vertegenwoordigt een compacte en doordachte selectie van lokale en internationale artiesten. Van Joan Armatrading tot The Levellers, van Seth Lakeman tot Rowwen Héze. Surf zeker eens naar hun website: www.artistagency.be.
Ik kan verder nog melden dat een eerste radiosingle op de wereld wordt losgelaten begin februari en dat de plaat zelf tegen begin april (maar kan ook naar eind april toe lopen) in de rekken zou moeten liggen. De officiële releasedata van single en album laat ik wel weten als het vast staat.

donderdag, november 24, 2005

bronchitititis

Wat is dat toch met mijn luchtwegen... elke keer als er een belangrijke opnameperiode aankomt, laten ze het afweten. Het heeft misschien met de ouderdom te maken...dit brengt me naadloos bij mijn dank-woordje voor alle verjaardagswensen die ik de voorbije dagen heb mogen ontvangen...de een al wat vroeger, de ander al wat later, maar het is een feit dat ik een paar dagen geleden toch wel weer een jaartje ouder ben geworden...officieel ben ik nu 27 jaren jong, ik bereik stilaan de volwassen leeftijd :-)
Dus bij deze, uw berichtjes werden geapprecieerd, ondanks het feit dat ik mijn verjaardag ziek in bed heb doorgebracht...:-)
ach ja, heb wel een goeie film bekeken ondertussen en de zielepoot kunnen uithangen, en goed verzorgd geweest, dus zo zie je maar, every cloud has a silver lining...
enfin, de eeuwige optimist in me zegt dat het wel goed komt met die luchtwegen tegen maandag, want dan ga ik de laatste stemmetjes inzingen. Duimen dus! Niet dat het iemand kan schelen waarschijnlijk, wat er nu precies in mijn longen en keel gebeurt...too much information..hihi :-)

Deze entry is er dan ook puur op gericht om wat medelijden los te weken voor mijn armtierige situatie...dus laat maar komen die beterschapsberichtjes...:-))))
dada
p.s. voor wie het zich nog afvraagt; die goeie film was 'crouching tiger, hidden dragon'.

dinsdag, november 15, 2005

Tracy Bonham | Respect!

In deze drukke (vooral op jobgebied dan) tijden vind ik gelukkig nog altijd de nodige vrije tijd om naar concerten te gaan en nieuwe cd's te kopen - jawel, ik ben een van die dinosauriërs die niet veel kaas gegeten heeft van downloaden etc. Ik hou wel van het tastbare van een cd...het grasduinen in cd-rekken op zoek naar nieuwigheden of oude vaste waarden om mijn collectie mee aan te dikken. Maar goed, het essay over de 'cd als object' spaar ik voor een volgende keer, het ging over concerten....
Ik ben dus vorige week twee concerten gaan bekijken in de 'nieuwe' Leuvense rocktempel Het Depot. Nona Mez stelde vorige donderdag een nieuw album voor. Mijn verwachtingen werden volledig ingelost. Deze Leuvenaar is een blijver en verdient zo veel meer aandacht dan hem momenteel wordt toebedeeld. Surf zeker eens naar zijn nieuwe site:
www.nonamez.be en begrijp waarom... Echt kippenvel kreeg ik echter de dag erop. Ik zat alweer in Het Depot en dit keer voor een solo-optreden van Tracy Bonham, een Amerikaanse songwriter die tien jaar geleden enkele dikke hits had oa. Mother Mother (jawel, je kent het wel hoor 'i love you, i miss you,...everything's fine!!'). Sinds haar eerste plaat hebben we hier in Europa eigenlijk niets meer van heur gehoord en ik vond het eigenlijk ook een gok om naar het concert te gaan...maar het was fan-tas-tisch. Ze klinkt iets minder kwaad momenteel maar haar nieuwe nummers zijn echt wel de moeite waard. Het is bovendien een virtuose muzikante die jongleert met viool, piano, gitaar en allerlei effecten waardoor ze schijnbaar moeiteloos en 'on the spot' zelfs strijkarrangementen toevoegt aan haar gitaarnummers. Knap! Om van de stem nog maar te zwijgen... dus aub doe mij vooral een plezier en beluister haar nummers op www.tracybonham.com... Ik heb dan ook onmiddellijk haar nieuwe album 'blink the brightest' aangeschaft. Ik zou nog zovele andere artiesten kunnen opnoemen die je moét beluisteren maar ik zal mij vandaag beperken. Een tipje van de sluier wordt echter op mijn links-pagina gelicht (zie www.marjandebaene.com)

Tracy , respect!

woensdag, november 02, 2005

Niets is veel gezegd.

In de vorige entry zei ik dat ik een maand lang op mijn leeg gat ging zitten maar dat klopt toch niet helemaal. Daarom deze lichte nuance, want straks denken jullie effectief dat ik niets uitsteek op muzikaal vlak. Ik ben namelijk nog steeds even druk bezig maar dan vooral op administratief en boekhoudkundig vlak. Dat is het nadeel van een 'eigen beheer'. Full-control over de muzikale keuzes maar ook full-responsabillity over het eindresultaat en de financiële en administratieve noodzakelijkheden. Momenteel ben ik bezig met mijn platenlabeltje te regulariseren en daarnaast zoek ik nog driftig voort naar een boekingskantoor alsook distributielabel en cdperserij...Het saaie werk eigenlijk...Ik dacht nooit dat ik de volgende woorden uit mijn toestenbord zou laten vloeien maar respect aan alle managers van deze wereld. Want terwijl wij muzikanten ons mogen amuseren met muziek maken, optredens doen etc. moeten zij zich met de saaie kant van de zaak bezighouden. Maar het heeft zeker ook zijn voordelen hoor, dat administratieve luik en weten wat het allemaal inhoudt. Voila, Marjan is tot inkeer gekomen. Waar een Blog allemaal niet goed voor is...